Αστραπόβροντα - καμπάνες, από το περιβάλλον

Tι γίνεται με τις εκρήξεις του καιρού αυτές τις μέρες, παιδιά; Χαλασμός κόσμου από τα αστραπόπωπωβρονταααα, που λέει κι ο Ζήκος… «της κακομοίρας»! Τόσων χρονών με πήγε η ζωή και μόνο άλλη μια φορά -λίγους μήνες πριν και πάλι- ξαναείδα κάτι τέτοιο! Θάλασσα κι ουρανός ένα πράγμα, κατάμαυρο, βαρύ παραπέτασμα, που έσχιζαν κάθε τόσο τα λαμπερά φίδια των κεραυνών! Οι κρουνοί του νερού δεν έλεγαν να κλείσουν! Αμ, οι βροντές; Αναπηδούσαν οι Πεταλιοί, η Όχη σείονταν, τα σπίτια γύρω δονούνταν, αφήστε πια τα έρμα τα γατιά και τα σκυλιά. Πανικόβλητα, έτρεμαν σαν φθινοπωρινά φύλλα..
Στην Ευρώπη καταγράφεται το μεγαλύτερο κύμα ψύχους της τελευταίας επταετίας με δεκάδες θύματα, στην Αμερική από το κρύο πάγωσαν ακόμα και οι καρχαρίες, στο τροπικό Μπαγκλαντές σημειώνονται οι πιο χαμηλές θερμοκρασίες (2,6ο C!) από την έναρξη τήρησης αρχείων (το 1948) και το κλου της υπόθεσης.. χιονάκι στρώθηκε στους λόφους της Σαχάρας (τρίτη φορά εδώ και σαράντα χρόνια)!
Να θυμίσω οικεία κακά; Δυό μήνες κλείνουν από το πνίξιμο της Μάνδρας.. Πόσοι συνάνθρωποι γύρω μας σε υπόγεια και παλιά σπίτια ταλαιπωρούνται τέτοιες ώρες! Επειδή δεν τα μαθαίνουμε;
Στην Ολλανδία, λέει, ετοιμάζονται ωραιότατα πλωτά σπιτάκια! Μπορείς, μάλιστα, να τα «παρκάρεις» και σε διαφορετικά σημεία, κατά βούληση!
Το θέμα, σίγουρα, δεν εξαντλείται όσα και να γραφούν..
Το περιβάλλον, όμως, που είναι το σπίτι όλων μας, δεν αντέχει άλλη κακοποίηση. Ας το γλυτώνει ο καθένας μας στο μέτρο που μπορεί, από την όποια έστω και ελάχιστη επιβάρυνση.
Το τι διακωμώδησης έτυχε η προσπάθεια να γλυτώσουμε από το σακουλαριό μέσα στα πόδια μας, άλλο πράγμα! Σαν τώρα θυμάμαι.. καμιά τριανταριά χρόνια πριν, την κυρούλα στο Βασιλικό της Εύβοιας, να απλώνει στο σχοινί της μπουγάδας τις πλυμένες πλαστικές σακουλίτσες της..
Πόσο σπουδαίο γίνεται στις μέρες μας, η ευαισθητοποίηση των παιδιών μας.. όλων μας.. και η παιδεία σχετικά με τις συμπεριφορές μας απέναντι στο περιβάλλον! Περιθώρια πια δεν υπάρχουν!

Ναταλία Νάτσου-Παπακωνσταντίνου