Κριεζιώτης & Κοτσιβάνι Μαρμαρίου! Ιστορία & τοπίο! Βίντεο & φωτο..

Στο νοτιότερο άκρο του Μαρμαρίου, από το ύψωμα στη θέση Κοτσιβάνι ή Μονέζα η σημερινή μας ξενάγηση, Εύβοιας φίλοι! Με μοναδική θέα σε μεγάλη έκταση της περιοχής του Μαρμαρίου, του κόλπου των Πεταλιών (νότιος ευβοϊκός), με το σύμπλεγμα των ονειρικών νησίδων Πεταλιών, του Λυκορέματος και παρά πέρα και στο βάθος, του κάμπου και μικρού τμήματος του κόλπου της Καρύστου, αλλά και του ορεινού προστατευτικού όγκου της μέχρι πρότινος πολύ πλούσιας σε οικοσυστήματα, πανέμορφης Όχης, που δυστυχώς η συνεχιζόμενη ασύδοτη εγκατάσταση αιολικών πάρκων με τις άπειρες, γιγαντιαίες ανεμογεννήτριες, έχει καταστρέψει.

Στο ψηλότερο σημείο της περιοχής, αντικρίζουμε την τσιμέντινη στήλη της Γεωγραφικής Υπηρεσίας Στρατού του 1971, τοποθετημένη επάνω στο κέντρο της προϋπάρχουσας κυκλικής βάσης πέτρινων όγκων, που αποτελούν ερείπια αναγόμενα στην Νεολιθική εποχή, σύμφωνα με τα ευρήματα (πήλινα θραύσματα, ως επί το πλείστον). Τα ερείπια αυτά πιθανολογείται ότι αποτελούσαν έναν πύργο ή μια φρυκτωρία, αφού από το συγκεκριμένο σημείο η δυνατότητα ελέγχου της ευρύτερης περιοχής είναι τεράστια (διακρίνονται: όλη η Ανατολική Αττική, ο νότιος ευβοϊκός σε μεγάλο βάθος και με διαύγεια στην ατμόσφαιρα μέχρι και οι δυτικές Κυκλάδες). Ο συγκεκριμένος πύργος πιθανολογείται ότι χρησιμοποιούνταν από την αρχή της Νεολιθικής εποχής, καθώς επίσης κατά τη διάρκεια της κλασσικής, της Ρωμαϊκής και της Βυζαντινής περιόδου.

Λίγα μέτρα παρακάτω, στην περιοχή Λυκόρεμα Μαρμαρίου, σε περίοπτη θέση και πάνω από την πηγή Λυκορέματος, μπορούμε να δούμε τα ταμπούρια του Κριεζιώτη (με το κεντρικό πέτρινο οικοδόμημα σε καλή κατάσταση και σήμερα) στον αγώνα των ευβοιωτών του 1821 για την απελευθέρωση της Καρύστου.
Ο ευβοιώτης Κριεζιώτης (γεννήθηκε το 1785 στο ορεινό χωριό Βίρα - Αργυρό, της επαρχίας Καρυστίας και πέθανε διωκόμενος από τον Όθωνα, στις 12 Φεβρουαρίου του 1853 στη Σμύρνη) αντιμετώπισε και συνέτριψε τον Μάϊο του 1823 τον Ομέρ μπέη στην Τσούκα, στο Βατήσι και τον ανάγκασε να οχυρωθεί στο φρούριο της Καρύστου, μέχρι την άφιξη του οθωμανικού στόλου, οπότε και διαλύθηκε το ελληνικό στρατόπεδο. Ο Κριεζώτης αποχώρησε καθώς έμεινε μόνο με 150 άντρες, γιατί οι υπόλοιποι συναγωνιστές έτρεξαν σε προστασία των οικογενειών τους, επανερχόμενος ωστόσο σε πολιορκία του φρουρίου της Καρύστου το 1824. Στις αρχές Μαρτίου αυτού του χρόνου στρατοπέδευσε εδώ, γιατί εξασφάλιζε περίοπτη εποπτεία στην ευρύτερη θαλάσσια περιοχή και δεδομένου ότι στην παραλία Λυκορέματος αγκυροβολούσαν τα πλοία του στόλου των Ψαριανών, τα οποία είχαν προσέλθει για να ενισχύσουν τον αγώνα στο νησί μας. Συγκέντρωσε μάλιστα μεγάλες ποσότητες πολεμοφοδίων και τροφίμων για τους άντρες του και τα πληρώματα των Ψαριανών.
Ο Κριεζιώτης κατάφερε να κρατήσει την πολιορκία ως τις αρχές Μαϊου 1824. Τότε αναγκάστηκε, λόγω του τεράστιου κινδύνου από την αποβίβαση χιλιάδων γενιτσάρων που καταρήμαξαν τον τόπο, να εγκαταλείψει την περιοχή και να αποχωρήσει για πάντα από την πατρική γη.
Τα ταμπούρια αυτά χρησιμοποιήθηκαν και το 1826 από το εκστρατευτικό σώμα του Φαβιέρου, για τη δεύτερη και πάλι αποτυχήσασα πολιορκία της Καρύστου.

Η περιοχή είναι αρκετά φτωχή σε χλωρίδα, αλλά και μεγάλο τμήμα έχει καεί στο παρελθόν. Στην κτηνοτροφία που άνθιζε παλιά στην περιοχή, δραστηριοποιούνται πια λίγοι και πολλά μαντριά και καλύβια είναι σήμερα εγκαταλελειμμένα.

Απολαύστε, Εύβοιας φίλοι λίγες ενδεικτικές φωτογραφίες και ένα σχετικό βιντεάκι, που τράβηξα (26 Οκτωβρίου 2018) στην περιοχή και ανέβασα στο Youtube!
Ναταλία Νάτσου-Παπακωνσταντίου/Εκπαιδευτικός