Οι σχίνοι στον Φυγιά Μαρμαρίου, Εύβοιας φίλοι..

Θυμάμαι τους σχίνους στον Φυγιά από μικρό κοριτσάκι, όταν μας έφερνε ο πατέρας μου τα καλοκαίρια και μετά το μπάνιο δροσιζόμαστε στην όμορφη σκιά τους, πάνω σε στρωσίδια που είχε υφάνει η μάνα!
Οι αειθαλείς σχίνοι, που αρέσκονται στις μεσογειακές παραλιακές τοποθεσίες, μπορούν να φτάσουν μέχρι και 5 μέτρα ύψος! Κουρεμένοι λοιπόν κατάλληλα από τους κατοίκους, προκειμένου αυτοί να απολαμβάνουν τον ίσκιο τους όταν κατέβαιναν για τα θαλάσσια λουτρά τους, μας περίμεναν πάντα φιλόξενοι.. Δεν είχαν φυτευτεί ακόμα τα αρμυρίκια, Εύβοιας φίλοι. Πέφταμε με τα αδέρφια μου με τα μούτρα στα φαγώσιμα, που είχαμε φέρει από το σπίτι, τυλιγμένα στην πετσέτα της κουζίνας και απολαμβάναμε μέχρι αργά τις εκδρομές μας στην ήσυχη και υπέροχη αμμώδη παραλία..

Κάποιοι λίγοι σχίνοι απομένουν πια εκεί, τόσο δυνατοί και μοσχοβολιστοί όμως πάντα! Για να μου φέρνουν πάντα στο νου υπέροχες μνήμες!

Ναταλία Νάτσου-Παπακωνσταντίνου/Εκπαιδευτικός