Τ΄Αϊ Λια..
Πολύχρονοι Ηλιάνες και Ηλίες μας! Να σας χαιρόμαστε!
Οι πιστοί προσέρχονται τέτοια μέρα του χρόνου, 20 Ιουλίου, να προσευχηθούν στις πιο ψηλές κορφές, συχνά πάνω σε απόκρημνους βράχους, προσεγγίζοντας τα εκκλησάκια του Προφήτη Ηλία μέσα από δύσβατα μονοπάτια. Να νοιώσουν κι αυτοί την πραγματική ψυχική Ανάταση, μέσα στους απλούς πετρόκτιστους ναϊσκους, μακριά από όλες τις περιττές πολυτέλειες και τη φασαρία των πόλεων...
Στη νότια Εύβοια, στην κορυφή του βουνού της Όχης, λίγο πριν το Δρακοσπιτο, υπάρχει η πετρόκτιστη αρχαία εκκλησία του Προφήτη Ηλία.
Χωρίς σκαλιστά παραθύρια και βιτρώ, χωρίς πολυτελή μανουάλια, χρυσοποίκιλτους διάκοσμους, στολισμένες λαμπάδες, εξαπτέρυγα....
Μόνο η ομίχλη που τρυπώνει από το μοναδικό άνοιγμα της πόρτας και προσδίνει μια μυστηριακή αίγλη στα πρόσωπα των πιστών που ψάλλουν, και τις λιγοστές φτωχικές εικόνες-αναθήματα.
Σκιές τρεμοπαίζουν στα γαλήνια πρόσωπα των επισκεπτών, από το φως των κεριών που κρατούν.
Οι όσοι πιστοί προσέλθετε, πεζοπορούν αρκετά ή χρησιμοποιούν μουλάρια, διανυκτερεύουν δε συχνά από την προηγούμενη εκεί στα χαμηλοτάβανα κελλιά.
Πραγματική προσευχή μέσα σε απόλυτη κατάνυξη... κοντά στο Θεό!
(Στο συγκεκριμένο εκκλησάκι ο εορτασμός γίνεται στις 2 Αυγούστου, με το παλιό ημερολόγιο).
Πολλές είναι οι παροιμίες του λαού μας αναφορικά με τον Προφήτη του Θεού, Ηλία, όπως:
Τ’ Αϊ Λιός, γυρίζει ο καιρός αλλιώς.
Της Άγια Μαρίνας σύκα, και τ’ Αϊ Λιός σταφύλι, και τ’ Άγιου Παντελεήμονα γεμάτο το μαντήλι.
Άγια Μαρίνα δόσ' μου σύκα, κι Αϊ Λιά άπλωσε και πάρε
Απ' τ’ Αι Λια, μπαίνει το λάδι στην ελιά.
Τ’ Αϊ Λια το καρύδι, του Σωτήρος το σταφύλι, και της Παναγιάς το σύκο.
Τ’ Αϊ Πνευμάτου βάλ’ ορνό, και τ’ Αϊ Λια φάε σύκα.
Στη Φωτο: προσκύνημά μου στον Προφήτη Ηλία Όχης, το 2015.
Κι ένα κομμάτι απ΄τα παλιά που μπορείτε να χαρείτε στο YouTube με τίτλο "Εκεί ψηλά στον Άη-Λιά" με τον Νίκο Γούναρη”
Ναταλία Νάτσου-Παπακωνσταντίνου/Εκπαιδευτικός
