Το καλοκαιρινό δωράκι του ουρανού..

Aug 10

Aug 10 Το καλοκαιρινό δωράκι του ουρανού..

Το καλοκαιρινό δωράκι του ουρανού κάθε χρόνο τέτοιο καιρό, είναι τα μαγευτικά πεφταστέρια που θα δούμε και φέτος αύριο το βράδυ, Σάββατο 11 Αυγούστου, και προς τα χαράματα της Κυριακής 12 Αυγούστου.
Είναι οι υπερκόσμιοι διάττοντες "Περσείδες", που στην πραγματικότητα δεν είναι αστέρια που πέφτουν αλλά μικρά έως απειροελάχιστα κομμάτια-απομεινάρια του κομήτη Σουίφτ-Τάτλ. Τα μετέωρα αυτά σωματίδια, αν και συνήθως ζυγίζουν λιγότερο από ένα γραμμάριο, επειδή μπαίνουν στην ατμόσφαιρα της γης με τεράστια ταχύτητα, αναφλέγονται στα 100 χιλιόμετρα περίπου από την επιφάνειά της (από τη στιγμή αυτή αρχίζουμε κι εμείς να τα παρατηρούμε) και στη συνέχεια λόγω της τριβής και της υπερθέρμανσης διαλύονται αφήνοντας πίσω τους φωτεινά ίχνη.
Καλύτερη ορατότητα, λένε οι ειδικοί, θα έχουμε από το βόρειο ημισφαίριο της γης, απ΄όπου
φαίνεται και να προέρχονται, από την περιοχή δηλαδή του αστερισμού του Περσέα, στον οποίο οφείλουν το όνομά τους.

Το Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών έχει προγραμματίσει βραδινή ξενάγηση για την 11η Αυγούστου 2018 στις 20.00μμ στο Κ.Ε. Πεντέλης.
(ΚΕΝΤΡΟ ΕΠΙΣΚΕΠΤΩΝ ΠΕΝΤΕΛΗΣ - PENTELI VISITOR CENTER - Τόπος ΕΑΑ Πεντέλη - NOA Penteli, Τηλέφωνο 2106131247-2108109107, Email vk@noa.g, Ιστοσελίδα http://www.astro.noa.gr/visitorcenter)

Οι παλιοί, που πολλά γνώριζαν και άλλα περισσότερα αγνοούσαν, έκαναν μια ευχή κάθε φορά που έβλεπαν να ξεκολλάει ένα αστεράκι από το μαύρο στερέωμα, ελπίζοντας αυτή η ευχή να εισακουστεί από το σύμπαν.. Όσοι από εμάς μπορέσουμε να βρεθούμε και χάρη στις αυγουστιάτικες διακοπές, σε μια σκοτεινή περιοχή - μακρυά από τη φωτορύπανση των μεγαλουπόλεων - θα απολαύσουμε με ευχές ή χωρίς, το υπέροχο θέαμα! Ας ακούσουμε κι ένα ωραιότατο τραγούδι για τις "Περσείδες" σε στίχους και μουσική Μίλτου Πασχαλίδη, που μπορείτε να παρακολουθήσετε στο Youtube με τίτλο "Μίλτος Πασχαλίδης - Περσείδες [ΝΕΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ]"..
"Πάνω στο μπράτσο χάραξε η μέρα μιαν ευχή
για το χορό που στήσανε στ' αστέρια οι Περσείδες
τη νύχτα που ξαγρύπνησες μονάχη στο σκαλί
τον ουρανό σου χάρισαν μα πάλι δεν τον είδες.
Δεν πέφτουνε, χρυσάφι μου, τα κάστρα με ευχές
ούτε ξυπνούν τα όνειρα στις μαύρες τις οθόνες
δεν ξεγελούν τον ίσκιο τους οι μοναχές καρδιές
φτιάχνουν χαρμάνι λησμονιάς μα ξημερώνουν μόνες.
Ανοίγω τα χέρια μου που όλο τον κόσμο χώρεσαν
και τώρα πια χωράνε μόνο εσένα...."