Τα αυγουστιάτικα δωράκια του ουρανού..

Τα καλοκαιρινά δωράκια του ουρανού κάθε χρόνο τέτοιο καιρό, είναι τα μαγευτικά πεφταστέρια, η γνωστή ετήσια βροχή διαττόντων αστέρων, που ονομάζονται Περσείδες, Εύβοιας φίλοι! Το φαινόμενο αυτό συμβαίνει το καλοκαίρι και η κορύφωσή του συμβαίνει τη νύχτα της 12ης προς την 13η Αυγούστου. Φέτος πιθανόν, όπως συμβαίνει όταν πραγματοποιείται κοντά και Πανσέληνος το θέαμα ίσως να μην είναι τόσο έντονο, παρόλο που θα εμφανίζονται καμμιά 70ριά πεφταστέρια την ώρα..
Οι υπερκόσμιοι διάττοντες "Περσείδες" λοιπόν, στην πραγματικότητα δεν είναι αστέρια που πέφτουν, αλλά μικρά έως απειροελάχιστα κομμάτια-απομεινάρια του κομήτη Σουίφτ-Τάτλ. Τα μετέωρα αυτά σωματίδια, αν και συνήθως ζυγίζουν λιγότερο από ένα γραμμάριο, επειδή μπαίνουν στην ατμόσφαιρα της γης με τεράστια ταχύτητα, αναφλέγονται στα 100 χιλιόμετρα περίπου από την επιφάνειά της (από τη στιγμή αυτή αρχίζουμε κι εμείς να τα παρατηρούμε) και στη συνέχεια λόγω της τριβής και της υπερθέρμανσης διαλύονται αφήνοντας πίσω τους φωτεινά ίχνη.

Οι παλιοί, που πολλά γνώριζαν και άλλα περισσότερα αγνοούσαν, έκαναν μια ευχή κάθε φορά που έβλεπαν να ξεκολλάει ένα αστεράκι από το μαύρο στερέωμα, ελπίζοντας αυτή η ευχή να εισακουστεί από το σύμπαν.. Όσοι από εμάς μπορέσουμε να βρεθούμε και χάρη στις αυγουστιάτικες διακοπές, σε μια σκοτεινή περιοχή - μακρυά από τη φωτορύπανση των μεγαλουπόλεων - θα απολαύσουμε με ευχές ή χωρίς, το υπέροχο θέαμα!

Αν θέλετε, αναζητήστε Εύβοιας φίλοι και το τραγούδι "Περσείδες", σε στίχους και μουσική Μίλτου Πασχαλίδη:
"Πάνω στο μπράτσο χάραξε η μέρα μιαν ευχή
για το χορό που στήσανε στ' αστέρια οι Περσείδες
τη νύχτα που ξαγρύπνησες μονάχη στο σκαλί
τον ουρανό σου χάρισαν μα πάλι δεν τον είδες.
Δεν πέφτουνε, χρυσάφι μου, τα κάστρα με ευχές
ούτε ξυπνούν τα όνειρα στις μαύρες τις οθόνες.." 

Ναταλία Νάτσου-Παπακωνσταντίνου/εκπαιδευτικός