Βρέθηκα στη ΔΕΗ Καρύστου..
Προχτές Τρίτη, βρέθηκα στη ΔΕΗ Καρύστου. Αφού περίμενα αρκετά για το ταμείο (μόνο Τρίτη γίνονται αυτές οι συναλλαγές), έφτασε κάποια στιγμή η σειρά μου, αλλά με έστειλε ο εξυπηρετικότατος (όπως όλες τις προηγούμενες φορές διαπίστωσα) ταμίας για ένα χαρτί στον διπλανό του συνάδελφο. Επιστρέφοντας στη θέση μου, γνωστή φυσιογνωμία της περιοχής μου είπε..
- ΕΣΥ ΝΑ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙΣ ΞΑΝΑ ΤΗ ΣΕΙΡΑ ΣΟΥ! ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ ΑΠΟ ΕΔΩ!
(Είμαι δημότισσα στον καλλικρατικό Δήμο Καρύστου αλλά η μόνιμη κατοικία μου είναι στην γειτονική πόλη του Μαρμαρίου, όπου βέβαια δεν υπάρχει κατάστημα ΔΕΗ).
Ας το αναλογιστούμε, λίγο, φίλοι μας.. Ακόμα και για "αστείο" να ακούστηκε αυτή η φράση, εγώ πιστεύω ότι και μέσα από το αστείο λέει κάποιος πολλά στην κάθε περίπτωση. Mόνο κακό δημιουργούμε με τέτοιες συμπεριφορές! Αμήχανοι οι παρευρισκόμενοι, δεν γέλασαν, ούτε όμως διαμαρτυρήθηκαν στον προλαλήσαντα.. "Μα τι λες, ΧΡΙΣΤΙΑΝΕ!"
Κάποιες φορές πόσο εύκολα μπορεί κανείς να συμπεριφερθεί ρατσιστικά ακόμα και προς ένα συμπολίτη του! Γιατί ρατσιστής δεν είναι μόνο όποιος πιστεύει σε κατωτερότητα ατόμου διαφορετικής φυλής/έθνους, διαφορετικής θρησκείας, άλλου πολιτιστικού/πολιτικού φάσματος.
Μπορεί κάποιος να γίνει ρατσιστής με τον ίδιο τον γείτονά του που δεν διαθέτει το ίδιο οικονομικό στάτους (πια), δεν είχε τη δυνατότητα να αποκτήσει το ίδιο μορφωτικό επίπεδο με αυτόν, με κάποιον που τον "πληροφορούν" ότι ανήκει σε ομάδα διαφορετικής σεξουαλικής συμπεριφοράς (φορείς του AIDS, ομοφυλόφιλους) ή με κάποιον που είναι τοξικομανής ή ανήκει σε κατηγορία ατόμων με ειδικές ανάγκες κλπ..
Για να μη μιλήσω για τους ελάχιστους, ευτυχώς, στην εποχή μας, που βλέπουν κατώτερο ένα άτομο όταν ανήκει απλά σε άλλο φύλο από το δικό τους (σε αυτές τις περιπτώσεις επικρατεί η "ανωτερότητα" του άντρα έναντι της γυναίκας).
Θα ήθελα να καταγράψω εδώ μια μόνο περίπτωση, από διάφορες που μου έτυχαν (έχω συναναστραφεί λόγω δουλειάς με άτομα διαφορετικών εθνικοτήτων) και όπου πολλοί ομοεθνείς μας αποδείχτηκαν απαράδεκτοι. Σε δημόσιο νοσοκομείο, πάω να συνδράμω φιλικό άτομο με σπασμένα -μεταξύ άλλων- πολλά πλευρά που αδυνατεί να μετακινηθεί ακόμα και στο ελάχιστο. Στην ανάγκη του να στρίψει λίγο γιατί είχε μουδιάσει μέχρι να πάει κάποιος δικός του, οι δύο Έλληνες στα διπλανά κρεββάτια, με ελαφρά περιστατικά, αδιαφόρησαν παντελώς, ενώ ο τρίτος στον θάλαμο κύριος, ένας Πακιστανός που εργάζονταν για πολλά χρόνια εδώ κάτω από αθλιότατες συνθήκες, σχεδόν ημιθανής, σήκωσε τον ορό και τα άλλα σακκουλάκια του, και βογγώντας πλησίασε τον φίλο μου να βοηθήσει! Την επόμενη ημέρα απεβίωσε... Δεν θα ξεχάσω ποτέ το πρόσωπο αυτού του Ανθρώπου, με την τόση ευγένεια και γλυκύτητα!
