Αποκριάτικα αστεία-Κάρυστος και Κύμη-Μακαρούνας, Μακαρένα, Τελαπόνγκο-Ανέκδοτα
Στις αποκριές κάθε αστείο επιτρέπεται, λέει μια ιταλική παροιμία, που μάλλον συμμερίζονται οι περισσότεροι καρναβαλιστές πανταχού της γης και ανά τους αιώνες.
Στην Κάρυστο οι παραδοσιακοί αποκριάτικοι εορτασμοί περιλαμβάνουν, πλήν των απλών αστεϊσμών και πειραγμάτων έναν πολύ ξεχωριστό πρωταγωνιστή, τον "Μακαρούνα"! Το έθιμό του είχε ατονίσει κάπως τα περασμένα χρόνια, αλλά στις μέρες μας αναβιώνει με επιτυχία, κάθε Καθαρή Δευτέρα. Οι παλιοί μέσα στην αποκριάτικο διάθεση "τιμούσαν" αυτόν τον άντρα που είχε ιδιαίτερα ανεπτυγμένη σεξουαλική δράση στον τόπο, καθόσον διέθετε ανάλογες ικανότητες. Δεν άφηνε, όπως λέγονταν, καμία γυναίκα παραπονεμένη.. από ανύπαντρες σε χήρες, σε ζωντοχήρες, αλλά και παντρεμένες.. Δεν ξεχώριζε καν αν ήταν νέες, μεσόκοπες ή και γριές! Γι αυτό όλα τα θηλυκά του τόπου μιλούσαν με διθυραμβικά λόγια για τις επιδόσεις του. Η μοίρα όμως φύλαγε άδοξο τέλος για τον Μακαρούνα. Την τελευταία Κυριακή της αποκριάς, όπου κατά το καρυστινό έθιμο σε κάθε τραπέζι τιμητική θέση έχουν οι πιατέλες γεμάτες με τα χειροποίητα ζυμαρικά που λέγονται μακαρούνες, αυτός ο αθεόφοβος έφαγε τόσο πολύ που έσκασε. Όλος ο γυναικείος πληθυσμός έπεσε σε μεγάλο πένθος!
Στην τήρηση του εθίμου, οι καρναβαλιστές διοργανώνουν τις Καθαρές Δευτέρες τη "νεκρώσιμη" ακολουθία του Μακαρούνα. Το παραγεμισμένο με πανιά ομοίωμά του, με τούρλα την κοιλιά από τις μακαρούνες, με ένα τσιγάρο στα χείλη, με ξεκούμπωτο παντελόνι και τον πελώριο φαλλό να προεξέχει, επάνω σε ένα φορείο, περιφέρεται στους δρόμους με τον παπά μπροστά και τους ψαλτάδες και τριγύρω τις μοιρολογίστρες, που δεν είναι παρά άντρες μασκαρεμένοι σε γυναίκες με πλερέζες, να οδύρονται που έχασαν τέτοιο αρσενικό. Εκεί που καταλήγει το ξόδι, στήνεται γλέντι τρικούβερτο χορεύοντας με τον Μακαρούνα στα χέρια ψηλά και πίνοντας μέχρι τελικής πτώσης.
Στην Κύμη οι μασκαράδες τα παλιά χρόνια ξέραν να γλεντήσουν με την καρδιά τους! Φορούσαν όλοι τις μουτσούνες τους και ξεχύνονταν στους δρόμους χορεύοντας, τραγουδώντας και πίνοντας μέχρι το χάραμα της νέας μέρας. Παραδοσιακά γύριζαν στους δρόμους και επισκέπτονταν τα σπίτια, όπου τους υποδέχονταν με χαρά, γιατί θεωρούσαν ότι αυτό φέρνει στο σπιτικό τους γούρι.Τους φίλευαν μάλιστα με μεζέδες και καλό κρασί. Η παράδοση ήθελε στο τελευταίο σπίτι να κάθονται στο στρωμένο τραπέζι, να περιδρομιάζουν και να τραγουδούν. Τα κορίτσια μάλιστα, συνήθιζαν παλιά να κλέβουν από το τραπέζι ένα μακαρόνι, για να το κρύψουν κάτω από το προσκεφάλι τους και να ονειρευτούν τον μέλλοντα σύζυγό τους. Στα γιορτινά σπίτια, συχνά μέσα στη νύχτα, άνοιγαν οι ξεκλείδωτες πόρτες κι έμπαιναν απροειδοποίητα μερικοί μασκοφορεμένοι φουστανελλάδες ή βρακάδες, έπιαναν το χορό, φιλεύονταν, έπιναν και φεύγαν χωρίς να μιλήσουν καθόλου και δίχως να τους αναγνωρίσει κανείς!
Οι καρναβαλιστές σκαρφίζονταν και υποδύονταν ρόλους, δίχως στολές και πολλά διακοσμητικά όπως σήμερα. Ένας για παράδειγμα φορώντας την μακρυά νηχτικιά του, κρατούσε από το χερούλι ένα καθίκι (το πήλινο ή αργότερα εμαγιέ γκιογκιό, που χρησιμοποιούσαν το βράδυ καθώς δεν υπήρχαν τουαλέτες) στο οποίο είχε βάλει μέσα πετιμέζι. Αφού αποσπούσε με αστεία και χειρονομίες την προσοχή του κόσμου, ακουμπούσε καταμεσής του δρόμου το καθίκι, καθόταν πάνω σ' αυτό, ενώ ένας άλλος φίλος του μασκαρεμένος και αυτός, με ένα χαρτονένιο χωνί, φώναζε: "Αναμερίστε! Ο άνθρωπος θέλει να χέσ*" και πολλά άλλα αηδιαστικά που μόνο γέλια προκαλούσαν. Μετά σηκωνόταν και έδειχνε το λευκό του μακρύ σώβρακο, που στο πίσω μέρος ήταν "μπλαστρωμένο" με πετιμέζι. Έβαζε μετά και το χέρι του μέσα στο καθίκι, έγλυφε τα δάχτυλά του και τα έχωνε και στο πρόσωπο των παρευρισκομένων θεατών που με τσιρίδες οπισθοχωρούσαν αηδιασμένοι..
Στο αρκετά κοντινό παρελθόν και στο πιο πρόσφατο Τώρα, όλοι μας χορέψαμε και συνεχίζουμε να χορεύουμε στις καρναβαλικές παρελάσεις και στα αποκριάτικα πάρτυ με την υπόκρουση των τόσο χαρούμενων τραγουδιών Macarena και Que te la pongo. Εμ, και να ξέραμε οι περισσότεροι τι λένε οι στίχοι! Χορεύουν όλα τα παιδάκια και ακούν στίχους που για το μεν πρώτο (από το 1994 οι Los del Rio) αφορούν μια γυναίκα που δεν είναι ευτυχισμένη με τον άντρα της και αποφασίζει να τον απατήσει και μάλιστα με παραπάνω από έναν άντρες, για το δε μεξικάνικο δεύτερο των Gaibald η απλοϊκή μετάφραση του τίτλου είναι "Σου το βάζ*, σου το βάζ* "!
Για να τελειώσει χαρούμενα κι η αναφορά μας, να και κάποια ανέκδοτα για την αποκριά...
# - Νίκο, τί θα ντυθείς τις απόκριες;
- Θα ντυθώ γαμπρός για να χαρεί και λίγο η μάνα μου!
# - Εσύ, Μήτσο, τί θα ντυθείς;
- Καρέκλα, μήπως μου κάτσει καμμιά..
# - Κι εσύ, Κώστα, τί θα ντυθείς;
- Xμμ, δεν ξέρω, δεν μπορώ να αποφασίσω..
- Βάλε ένα πανί στη φάτσα σου και θα είσαι εντάξει!
- Και τί θα έχω ντυθεί;
- Πανίβλακας!
# - Καμμιά ιδέα και για εμένα, βρε παιδιά...
- Ντύσου χαρτί τουαλέτας!
- Γιατί;
- Γιατί σε έχουν όλοι χ*σμένο..
# Φέτος λέω να ντυθώ Like, για να δω πόσοι θα με πατήσουν!
Ναταλία Νάτσου-Παπακωνσταντίνου
