Στα όμορφα Κανατάδικα του βορρά μας-Πληροφορίες και φωτογραφίες!

Πάμε στα μοναΔικά μας ΚΑΝΑΤΑΔΙΚΑ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΙ ΕΥΒΟΙΑΣ ΦΙΛΟΙ; Πανέμορφη και απέραντη (5 χιλιομέτρων!) ακρογιαλιά, στο βοριότερο σημείο του Δίαυλου των Ωρεών και στα πέντε μόλις χιλιόμετρα από την Ιστιαία. Ελάχιστοι οι μόνιμοι κάτοικοι, πολλοί οι λάτρεις της και όλων των ηλικιών, ερχόμενοι για ολιγοήμερη ή πολυήμερη διαμονή στα ενοικιαζόμενα δωμάτια και ξενοδοχεία, απολαμβάνουν ησυχία, όμορφες βουτιές και εκλεκτό φαγοπότι (ιδίως ολόφρεσκα θαλασσινά και ψάρια) στα ταβερνάκια της. Η πλαζ είναι καλυμμένη με χοντρή άμμο και ψιλό βότσαλο, ενώ ο βυθός έχει βότσαλα. 
Ο κ. Νίκος μου επέτρεψε μια ακόμα απαθανάτιση από την επιτείχια φωτογραφία (από το 1960) της όμορφης ταβέρνας του, που δείχνει πώς ήταν παλιά η περιοχή με τα "κανατάδικα", τα εργαστήρια κατασκευής κεραμικών και τούβλων που υπήρχαν εκεί, και στα οποία οφείλει το όνομά της η περιοχή. Βλέπετε, Εύβοιας φίλοι, το αργιλώδες έδαφός της παρείχε άφθονη την πρώτη ύλη.

Εκτός από τα "κανατάδικα" στο μέρος αυτό υπήρχαν και πολλά "παστατζίδικα", όπου γύρω στο 1947, κατευθείαν πάστωναν τα ψάρια που εκφόρτωναν τα καϊκια. Τότε η παραλία ήταν γεμάτη βραχάκια και πέτρες, όπου πάταγαν για να φέρουν έξω την ψαριά τους. Τα κτίρια αυτά, δίπλα στην έπαυλη του Αξελού (διακρίνεται αριστερά στην πρώτη και στην τελευταία φωτογραφία μου), χρησιμοποιούνται πια σαν αποθήκες.
Στα δεξιά και αριστερά του παραλιακού αυτού οικισμού υπάρχουν μικρούλες, ρηχές λιμνοθάλασσες (το Μεγάλο και το Μικρό Λιβάρι) οι οποίες αποτελούν έναν πολύτιμο υδροβιότοπο για τα πολλά πτηνά που φιλοξενούν και γιατί γίνονται για λίγο σταθμός για τα αποδημητικά πουλιά, την περίοδο που μεταναστεύουν από τα Βόρεια για την Αφρική. 
Δείτε Εύβοιας φίλοι και κάποιες φωτογραφίες μου από την περιοχή, για να αποκτήσετε μια εικόνα όσοι ακόμα δεν την έχετε επισκεφθεί και να την χαρείτε ξανά όσοι την γνωρίζετε..
Ναταλία Νάτσου-Παπακωνσταντίνου/Εκπαιδευτικός