Το πάντα γραφικό Ασμήνι μας, μέσα από πληροφορίες και φωτογραφίες..

Ως το Ασμήνιο με έφερε πριν λίγο καιρό ο δρόμος της υπέροχης περιήγησης στο πανέμορφο νησί μας, Εύβοιας φίλοι και με εντυπωσίασε η ομορφιά της περιοχής και η ευγένεια των κατοίκων. Τα χελιδόνια μας καλωσορίζουν πρώτα πρώτα στο γραφικότατο χωριό, το οποίο είναι κτισμένο ανάμεσα σε δυο λόφους, που είναι πνιγμένοι στο πράσινο των πευκώνων. Οι λόφοι χωρίζονται από την κοίτη μικρού ποταμού. Παλιά ήταν ένα ψαροχώρι με πολλά "παστατζίδικα" κατά μήκος της παραλίας, όπου παστώνονταν αμέσως τα ψάρια που έφερναν τα καϊκια. Στο τώρα, παρότι έχει εξελιχτεί σε ένα μικρό τουριστικό θέρετρο, το Ασμήνι κατορθώνει να διατηρεί την γραφικότητα και την παραδοσιακή του ομορφιά, με αρκετά πέτρινα σπίτια των προηγούμενων αιώνων, διατηρημένα και ανακαινισμένα! Γραφικότατα όλα.. η εκκλησία του Άγιου Νικόλαου, το μικρό λιμανάκι, τα σοκάκια.. Όμορφα τα καταλύματα και πολλά τα εξαιρετικά ταβερνάκια στην πλατεία και στην παραλία του με ολόφρεσκους θαλασσινούς μεζέδες!

Συνομιλώντας με τους καλόκαρδους Ασμηνιώτες, έμαθα Εύβοιας φίλοι, ότι από τη νεολιθική ακόμα περιοχή το χωριό εκτείνονταν στη επάνω πλευρά του λόφου και ότι στα πιο κοντινά μας χρόνια, γύρω στο 1950, ονομάζονταν Ποτόκι, όπως πιθανολογείται, είτε εξαιτίας των δέντρων που εκλείπουν πια και αφθονούσαν εκεί με το όνομα ποτοκιές, είτε λόγω του ότι υπάρχει ο χείμαρρος και από πολύ παλιά δημιουργούνταν πολλά ρυάκια που σύμφωνα με το Βικιλεξικό σημαίνει: ποτόκι < σλαβική  (ρέμα, ρυάκι) < πρωτοσλαβική *potokъ < *po- +‎ *tokъ (ρέμα, ρυάκι).
Αργότερα τα σπίτια όλο και κατηφόριζαν προς την παραλία και δημιουργήθηκαν δύο οικισμοί, οι οποίοι με την πάροδο των χρόνων ενώθηκαν με αποτέλεσμα το σημερινό Ασμήνι. Όσο για την προέλευση αυτού, του σημερινού ονόματος, οι γνώμες των ντόπιων αλλά και των πιο ειδικών ποικίλουν... Από τους κατοίκους, άλλοι το αποδίδουν στον Τούρκο Αγά, που όταν απέσυρε γύρω στο 1826 τα λεφούσια του που ήταν εγκαταστειμένα στην ευρύτερη περιοχή, θαυμάζοντας το όμορφο χωριό έδωσε εντολή να μη παραδοθεί και αυτό στις φλόγες αλλά "Ας μείνει"! Κάποιοι άλλοι (λιγότεροι πάντως) υποστήριζαν ότι κάτι ανάλογο έγινε αλλά με την αποχώρηση των γερμανικών στρατευμάτων, γύρω στο 1944. Ο επικεφαλής είπε "Ρημάξτε τα όλα, αλλά αυτό το πανέμορφο χωριό ΑΣ ΜΕΙΝΕΙ"! Υπάρχει όμως και η πιο αληθοφανής- τουλάχιστον για εμένα- άποψη, ότι η ονομασία προέρχεται από τη φράση-σύνθημα "ας μείνει" που φώναζαν οι Έλληνες προτρέποντας και παρακαλώντας να μην αποχωρήσει ο Ελληνικός στόλος, κατά τη διάρκεια της ναυμαχίας του Αρτεμισίου με τους Πέρσες, το 480 π.Χ., η οποία κράτησε τρεις ολόκληρες μέρες!

Στην παραλία του Ασμηνίου, ο εκεί Πολιτιστικός Σύλλογος μας προσκαλεί συνήθως, περί τα μέσα Ιουλίου, σε υπέροχες εκδηλώσεις με φαγοπότι και παραδοσιακούς Ελληνικούς χορούς!

(Το Ασμήνι βρίσκεται: 
* στα 8,7 χιλιόμετρα ανατολικά της Ιστιαίας, επάνω στον κεντρικό δρόμο-κατεύθυνση προς Πευκί-σχεδόν ενώνονται οι δύο πόλεις πια,
* στα 135 χιλιόμετρα από Χαλκίδα,
* στα 28,7 χιλιόμετρα από Λουτρά Αιδηψού-μέσω Ιστιαίας,
* στα 21,5 χιλιόμετρα από Αγιόκαμπο-μέσω Ιστιαίας,
* στα 42 χιλιόμετρα από Λίμνη-μέσω Ροβιών).
Ας προσπαθήσετε να επισκεφθείτε όλοι τον όμορφο αυτό τόπο και είναι σίγουρο Εύβοιας φίλοι, ότι θα αποζημιωθείτε!
Ναταλία Νάτσου-Παπακωνσταντίνου/Εκπαιδευτικός