Χαρούμενος Απρίλης, μόλις κατέφθασε

Ο ξανθός Απρίλης που μόλις κατέφθασε, ας είναι όπως τον ονειρεύεστε, Εύβοιας φίλοι! Και "Το νου σας μη σας γελάσουν σήμερα! Μόνο τα δικά σας γέλια θέλω να ακούω!" έτσι μας ξεπροβόδιζε πρωταπριλιάτικα η μάνα μου! Αυτό εύχομαι κι εγώ σε όλους σας! Και ας κρατάμε τη χαρά αυτού του πανευρωπαϊκού έθιμου! Την έχουμε ανάγκη όλοι μας! 

Στην Ιταλία, που λέτε, η πρωταπριλιά λέγεται "ψάρι του Απρίλη"(pesce d' aprile), επειδή ξεκινούν τα ψαρέματα και τα ψέματα των ψαράδων! Αυτή είναι και η πιο πειστική αιτιολογία της συνήθειας τέτοια μέρα να λέμε ψέματα, για όλη σχεδόν την Ευρώπη..

Όσο για εμάς εμείς τους εκπαιδευτικούς, τόσα χρόνια στις σχολικές τάξεις περιμέναμε την πρωταπριλιά πάντα "κουμπωμένοι", για τις πλάκες που τα μικρούλια μας, με την ανεξάντλητη φαντασία τους, πάντα σκαρφίζονταν και μας σκάρωναν... Και τί δεν θα έδινα τώρα να ξανασυμμετείχα σε τέτοιες καταστάσεις!

Και ένα πολυτραγουδισμένο τραγουδάκι, από τα παλιά, παιδικό βέβαια, που ωστόσο οι περισσότεροι από εμάς τραγούδησαμε...

"Στραβός βελόνα γύρευε ολά ολά 
μέσα σ’ έν’ αχυρώνα βατζιτζέλο βατζιτζό 
κι ένας κουφός του έλεγε ολά ολά 
την άκουα που εβρόντα βατζιγτζέλο βατζιγτζό. 

Απ’όλα τα πετούμενα ολά ολά 
ο γάιδαρος μ’αρέσει βατζιγτζέλο βατζιγτζό 
γιατί έχει αηδονιού φωνή ολά ολά 
και δαχτυλίδι μέση βατζιγτζέλο βατζιγτζό 

Πολλά ψέματα είπαμε ολά ολά 
ας πούμε και μια αλήθεια βατζιγτζέλο βατζιγτζό.
Ο κόκορας εγέννησε ολά ολά 
κι έκανε κολοκύθια βατζιγτζέλο βατζιγτζό. 

Τα κολοκύθια είχαν νερό ολά ολά 
και το νερό βατράχια βατζιγτζέλο βατζιγτζό.
Πολλά ψέματα είπαμε, ωωλααα ωωλαααα
ας πούμε και μια αλήθεια, βρε παιδιά!
Απ΄όλα τα πετούμενα ο γάιδαρος μ΄αρέσει
γιατί έχει αηδονιού φωνή και δαχτυλίδι μέση!

(Μπορείτε να παρακολουθήσετε στο Youtube και το σχετικό βίντεο με τίτλο: "Βατζιγτζέλο Βατζιγτζό ~ Λουκιανός Κηλαηδόνης" )

Και εν όψει Πασχαλινών εξορμήσεων οι μετακινήσεις όλων μας (που μακάρι να πραγματοποιηθούν και εντός της Εύβοιας για ενίσχυση των μαγαζιών μας) ΑΣ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ ΜΕ ΣΕΒΑΣΜΟ ΣΤΗ ΖΩΗ!
Χωρίς κρασοπότηρα στο τιμόνι και πάντα με κράνος στο κεφάλι! Θα το γράψω πολύ ωμά, και ζητώ προκαταβολικά συγγνώμη από αυτή την ευπαθή ομάδα των συνανθρώπων μας, έχω όμως βιώσει πολύ πόνο μέχρι τώρα, γιατί έχω χάσει από απερισκεψίες των γονιών τους πολυαγαπημένους μαθητές σε τροχαία... ΟΙ ΕΡΗΜΟΙ ΝΕΦΡΟΠΑΘΕΙΣ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΝ!

Ναταλία Νάτσου-Παπακωνσταντίνου/Εκπαιδευτικός