28 παλιά σπίτια στην Εύβοια, γάμοι με 'κατεβαστίκια' από το παρελθόν κ.α.
Ομορφιές από το παρελθόν Εύβοιας φίλοι! Στους μικρούς περιπάτους μας μπορούμε σχεδόν σε κάθε πόλη και χωριό μας να συναντήσουμε παλιά σπίτια, άλλα συντηρημένα και άλλα όχι και να παρατηρήσουμε ή να ξαναθαυμάσουμε την ομορφιά που.. λοξοκοιτάει! Τουλάχιστον ας μη την λοξοκοιτάμε κι εμείς! Σίγουρα οι οικονομικές δυσκολίες καθιστούν δύσκολες τις ανακαινήσεις, αλλά πόσο όμορφο θα ήταν να συντηρούνται τα εναπομείναντα πέτρινα αριστουργήματα για να τα χαιρόμαστε όλοι για όσο περισσότερο χρόνο γίνεται! Φυσικά, αν από άποψη στατικότητας αποτελούν κίνδυνο για περαστικούς και γειτονικά κτίρια η ύπαρξή τους είναι καταδικασμένη..
Γνωρίζετε, Εύβοιας φίλοι, ότι κάποιες δεκαετίες πριν, στα σπίτια τελούνταν ακόμα και γάμοι; Χωρίς να είναι οικονομικοί οι λόγοι, παλιά συνηθίζονταν οι γάμοι να γίνονται στο σπίτι της νύφης αντί για την εκκλησία!
Κατά το έθιμο αυτό, κατέφτανε εδώ, καβάλα σε στολισμένο άλογο και με συνοδεία μουσικών οργάνων, ο γαμπρός με όλο το συμπεθεριό! Στην υποδοχή, στο κατώφλι ήταν ο πατέρας της νύφης που καλούνταν μεταξύ αστείου και σοβαρού, να δώσει στον γαμπρό σαν ‘πανοπροίκι’ τα λεγόμενα ‘κατεβαστίκια’, για να… κατέβει ο νέος από το άτι και στη συνέχεια να μπει στο σπίτι για να τελεστεί το μυστήριο του γάμου!
Ας προσθέσουμε στην παρέα μας και λίγη ευωδιά από γαζία και αγριοβιολέτες, με αναμνήσεις του μοναδικού Νίκου Καζαντζάκη, αφού με τις φωτογραφίες που ακολουθούν, ανασύρουμε πολλά από τα παλιά…
"Οι ώρες που περνούσα με τη μητέρα μου ήταν γεμάτες μυστήριο- καθόμασταν ο ένας αντίκρα στον άλλο, εκείνη σε καρέκλα πλάι στο παράθυρο, εγώ στο σκαμνάκι μου, κι ένιωθα, μέσα στη σιωπή, το στήθος μου να γεμίζει και να χορταίνει, σαν να 'ταν ο αγέρας ανάμεσα μας γάλα και βύζαινα.
Από πάνω μας ήταν η γαζία, κι όταν ήταν ανθισμένη, η αυλή μοσκομύριζε. Αγαπούσα πολύ τα ευωδάτα κίτρινα λουλούδια της, τα 'βαζε η μητέρα μου στις κασέλες και τα σώρουχά μας, τα σεντόνια μας, όλη μου η παιδική ηλικία μύριζε γαζία.
Μιλούσαμε, πολλές ήσυχες κουβέντες...
Και το καναρίνι, μέσα από το κλουβί του, μας άκουγε, σήκωνε το λαιμό και κελαηδούσε μεθυσμένο, ευχαριστημένο, σαν να 'χε κατέβει από τον Παράδεισο, σαν να 'χε αφήσει μια στιγμή τους αγίους κι ήρθε στη γης να καλοκαρδίσει τους ανθρώπους."
Νίκος Καζαντζάκης (απόσπασμα από την ''Αναφορά στον Γκρέκο'')
Κάτω από κάθε φωτογραφία μου με παλιά σπίτια από διάφορες περιοχές του νησιού μας που σας παραθέτω, αναφέρω την τοποθεσία λήψης.
Καλή συνέχεια σε ό,τι όμορφο και δημιουργικό κάνετε, συντοπίτες και Εύβοιας φίλοι!
Ναταλία Νάτσου-Παπακωνσταντίνου/Εκπαιδευτικός