Μη περιμένεις να βρεις κάτω από το χριστουγεννιάτικο δέντρο την Αγάπη..
Ξημέρωσε μια ιδιαίτερη και ελπιδοφόρα Παρασκευή, Εύβοιας φίλοι, γεμάτη φως, ηρεμία και προσμονή χριστουγεννιάτικης χαράς, μια και ξεκινά ο λαμπρός Δεκέμβρης! Ο ήλιος βγήκε από χτες να στεγνώσει τα βρεγμένα στολίδια και οι θερμοκρασίες είναι ακόμα καλές…
Στα περισσότερα σπίτια τον μήνα αυτόν τον υποδέχονται με πολλές ελπίδες χαράς, άλλοι για τις διακοπές των σχολείων και τη χαλάρωση παιδιών και μεγάλων, πολλοί για την απόλαυση της θαλπωρής του ζεστού σπιτιού, των γλυκισμάτων και των τραπεζιών, κάποιοι για τις πολλές ονομαστικές γιορτές και εκδηλώσεις που λαβαίνουν χώρα τέτοιο καιρό, αρκετοί για την διασκέδαση στα χιονισμένα τοπία..
Υπάρχουν, ωστόσο άνθρωποι - αυξημένος ο αριθμός τους μάλιστα στις μέρες μας, που λόγω δυσκολιών και προβλημάτων (υγείας, οικονομικών, μοναξιάς κλπ), αισθάνονται ότι μάλλον ψυχοπλακώνονται από τον συνεχή βομβαρδισμό μηνυμάτων (μέσω τηλεόρασης-ραδιόφωνου-ίντερνετ), που δίνουν την αίσθηση μιας υποχρεωτικής συμμετοχής στον όλο εορτασμό..
Όπως και να έχει, και σε όποια κατηγορία κι αν ανήκετε, κατά τη γνώμη μου σημαντικό είναι να αναγνωρίζουμε την μεγαλοσύνη των ημερών του Δεκέμβρη. Περιμένουμε την πιο μεγάλη γιορτή Αγάπης.. τη γέννηση του Χριστού, της προσωποποίησης του Καλού!
Πολλές οι ευχές λοιπόν, Εύβοιας φίλοι, να είναι αυτός (και όχι μόνο) ένα μήνας μέσα στο πνεύμα της χριστουγεννιάτικης Αγάπης! Γιατί, όπως λέει ο σοφός, αν δεν βρεις το πνεύμα των Χριστουγέννων ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΣΟΥ, μη περιμένεις να το βρεις κάτω από το χριστουγεννιάτικο δέντρο..
“Μείζων δε τούτων η αγάπη!” δίδαξε ο Απόστολος Παύλος (Α' Επιστολή προς Κορινθίους, ιβ´ 27 - ιγ´ 13). Σας το παραθέτω, γιατί θεωρώ ότι είναι μάλλον το ωραιότερο κείμενο που έχει γραφτεί ποτέ για την Αγάπη!
”Ἐὰν ταῖς γλώσσαις τῶν ἀνθρώπων λαλῶ...
Ἡ ἀγάπη μακροθυμεῖ, χρηστεύεται, ἡ ἀγάπη οὐ ζηλοῖ, ἡ ἀγάπη οὐ περπερεύεται, οὐ φυσιοῦται, οὐκ ἀσχημονεῖ, οὐ ζητεῖ τὰ ἑαυτῆς, οὐ παροξύνεται, οὐ λογίζεται τὸ κακόν, οὐ χαίρει ἐπὶ τῇ ἀδικίᾳ, συγχαίρει δὲ τῇ ἀληθείᾳ· πάντα στέγει, πάντα πιστεύει, πάντα ἐλπίζει, πάντα ὑπομένει.
Ἡ ἀγάπη οὐδέποτε ἐκπίπτει, εἴτε δὲ προφητεῖαι καταργηθήσονται· εἴτε γλῶσσαι παύσονται· εἴτε γνῶσις καταργηθήσεται. Έκ μέρους δὲ γινώσκομεν καὶ ἐκ μέρους προφητεύομεν· ὅταν δὲ ἔλθῃ τὸ τέλειον, τότε τὸ ἐκ μέρους καταργηθήσεται, ὅτε ἤμην νήπιος, ὡς νήπιος ἐλάλουν, ὡς νήπιος ἐφρόνουν, ὡς νήπιος ἐλογιζόμην· ὅτε δὲ γέγονα ἀνήρ, κατήργηκα τὰ τοῦ νηπίου. Βλέπομεν γὰρ ἄρτι δι' ἐσόπτρου ἐν αἰνίγματι, τότε δὲ πρόσωπον πρὸς πρόσωπον· ἄρτι γινώσκω ἐκ μέρους, τότε δὲ ἐπιγνώσομαι καθὼς καὶ ἐπεγνώσθην. Νυνὶ δὲ μένει πίστις, ἐλπίς, ἀγάπη, τὰ τρία ταῦτα· μείζων δὲ τούτων ἡ ἀγάπη.”
Ας μην επιτρέψουμε σε κανέναν να μας κλέψει αυτό το πολύτιμο αγαθό, Εύβοιας φίλοι!
Αν θέλετε, παρακολουθήστε στο Youtube ένα όμορφο βίντεο, από συναυλία στο Δημοτικό Θέατρο Βόλου (2004), στο οποίο τραγουδά ο Νίκος Παπάζογλου, με τίτλο “Δημήτρης Σέμσης - ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΒΑΡΥΧΕΙΜΩΝΙΑ, ( Ο καστανάς ) Νίκος Παπάζογλου”.
Ακολουθούν οι στίχοι, που μιλούν για αγορά ψημένων κάστανων με ένα φραγκάκι.. (του Κώστα Κοφινιώτη. Η μουσική ανήκει στον Δημήτρη Σέμση):
“Μέσα στη βαρυχειμωνιά τώρα που κάνει κρύο
με τη φουφού μου στη γωνιά περνάω μεγαλείο.
Έχω κάστανα στην πένα, κάστανα ξεροψημένα.
Μέσα ζάχαρη γλυκά τα κάστανα που ψήνω,
μ’ ένα φραγκάκι μοναχά τέσσερα αμέσως δίνω.
Στα κορίτσια δεν την χάνω, δίνω κι ένα παραπάνω.
Πήγαινε μια στο σινεμά και στάθηκε μπροστά μου.
Τα κάστανα σου είναι ωμά, μου είπε, καστανά μου.
Φούρνος μ’ έκανε να γίνω και μαζί της να τα ψήνω.”
Ας είναι ένας υπέροχος Δεκέμβρης αυτός για όλους σας!
(Η φωτογραφία μου από μια χριστουγεννιάτικη γωνιά στην Αμάρυνθο)
Ναταλία Νάτσου-Παπακωνσταντίνου/Εκπαιδευτικός
