Tα Χριστούγεννα κι η Αγάπη στο κατώφλι μας..

Tα Χριστούγεννα στο κατώφλι των σπιτιών μας, Εύβοιας φίλοι, πάντα με τη δύναμη της ηρεμίας, της χαράς και του φωτός που φέρνουν στις καρδιές και στα πρόσωπά μας!
Ονομαστικές γιορτές δικές μας, συγγενών και φίλων με τη ζεστασιά χαμόγελων και συναντήσεων.
Ακόμα και στα τελευταία χρόνια όμως, που οι περισσότεροι μάλλον γιορτάσαμε πιο περιορισμένα ή σε στενό οικογενειακό περιβάλλον, η απόλαυση της θαλπωρής του ζεστού σπιτιού, των τραπεζιών, των γλυκισμάτων, των δώρων αλλά και κάποιες βόλτες και εξορμήσεις στα χιονισμένα μας τοπία τις γιορτινές μέρες γλυκαίνουν τις καρδιές μικρών και μεγάλων.

Όποιες οικονομικές δυσκολίες και αν αντιμετωπίζουμε αρκετοί από εμάς, αν έχουμε υγεία και νοιάξιμο για τον διπλανό μας, μπορούμε να αναγνωρίζουμε την μεγαλοσύνη των ημερών του Δεκέμβρη. Περιμένουμε την πιο μεγάλη γιορτή Αγάπης.. τη γέννηση του Χριστού, της προσωποποίησης του Καλού!
Πολλές ευχές λοιπόν, Εύβοιας φίλοι, να είναι αυτές (και όχι μόνο) οι μέρες μέσα στο πνεύμα της χριστουγεννιάτικης Αγάπης! Γιατί, όπως λέει ο σοφός, αν δεν βρεις το πνεύμα των Χριστουγέννων μέσα στην καρδιά σου, μη περιμένεις να το βρεις κάτω από το χριστουγεννιάτικο δέντρο..

“Μείζων δε τούτων η αγάπη!” δίδαξε ο Απόστολος Παύλος (Α' Επιστολή προς Κορινθίους, ιβ´ 27 - ιγ´ 13). Σας το παραθέτω, γιατί θεωρώ ότι είναι μάλλον το ωραιότερο κείμενο που έχει γραφτεί ποτέ για την Αγάπη!

«Ἐὰν ταῖς γλώσσαις τῶν ἀνθρώπων λαλῶ...
Ἡ ἀγάπη μακροθυμεῖ, χρηστεύεται, ἡ ἀγάπη οὐ ζηλοῖ, ἡ ἀγάπη οὐ περπερεύεται, οὐ φυσιοῦται, οὐκ ἀσχημονεῖ, οὐ ζητεῖ τὰ ἑαυτῆς, οὐ παροξύνεται, οὐ λογίζεται τὸ κακόν, οὐ χαίρει ἐπὶ τῇ ἀδικίᾳ, συγχαίρει δὲ τῇ ἀληθείᾳ· πάντα στέγει, πάντα πιστεύει, πάντα ἐλπίζει, πάντα ὑπομένει.
Ἡ ἀγάπη οὐδέποτε ἐκπίπτει, εἴτε δὲ προφητεῖαι καταργηθήσονται· εἴτε γλῶσσαι παύσονται· εἴτε γνῶσις καταργηθήσεται. Έκ μέρους δὲ γινώσκομεν καὶ ἐκ μέρους προφητεύομεν· ὅταν δὲ ἔλθῃ τὸ τέλειον, τότε τὸ ἐκ μέρους καταργηθήσεται, ὅτε ἤμην νήπιος, ὡς νήπιος ἐλάλουν, ὡς νήπιος ἐφρόνουν, ὡς νήπιος ἐλογιζόμην· ὅτε δὲ γέγονα ἀνήρ, κατήργηκα τὰ τοῦ νηπίου. Βλέπομεν γὰρ ἄρτι δι' ἐσόπτρου ἐν αἰνίγματι, τότε δὲ πρόσωπον πρὸς πρόσωπον· ἄρτι γινώσκω ἐκ μέρους, τότε δὲ ἐπιγνώσομαι καθὼς καὶ ἐπεγνώσθην. Νυνὶ δὲ μένει πίστις, ἐλπίς, ἀγάπη, τὰ τρία ταῦτα· μείζων δὲ τούτων ἡ ἀγάπη.
Ας μην επιτρέψουμε σε κανέναν να μας κλέψει αυτό το πολύτιμο αγαθό, Εύβοιας φίλοι!

Αν θέλετε, παρακολουθήστε στο Youtube ένα όμορφο βίντεο, από συναυλία στο Δημοτικό Θέατρο Βόλου (2004), στο οποίο τραγουδά ο Νίκος Παπάζογλου, με τίτλο “Δημήτρης Σέμσης - ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΒΑΡΥΧΕΙΜΩΝΙΑ, ( Ο καστανάς ) Νίκος Παπάζογλου”.
Ακολουθούν οι στίχοι, που μιλούν για αγορά ψημένων κάστανων με ένα φραγκάκι.. (του Κώστα Κοφινιώτη. Η μουσική ανήκει στον Δημήτρη Σέμση):

“Μέσα στη βαρυχειμωνιά τώρα που κάνει κρύο
με τη φουφού μου στη γωνιά περνάω μεγαλείο.
Έχω κάστανα στην πένα, κάστανα ξεροψημένα.
Μέσα ζάχαρη γλυκά τα κάστανα που ψήνω,
μ’ ένα φραγκάκι μοναχά τέσσερα αμέσως δίνω.
Στα κορίτσια δεν την χάνω, δίνω κι ένα παραπάνω.
Πήγαινε μια στο σινεμά και στάθηκε μπροστά μου.
Τα κάστανα σου είναι ωμά, μου είπε, καστανά μου.
Φούρνος μ’ έκανε να γίνω και μαζί της να τα ψήνω.”

Χρόνια πολλά και ευτυχισμένα, γεμάτα Υγεία, Νοιάξιμο, Αγάπη για όλους σας, Εύβοιας φίλοι!

(Στη φωτογραφία ένα χριστουγεννιάτικο δέντρο-παρηγοριά σε Νοσοκομείο μας)
Ναταλία Νάτσου-Παπακωνσταντίνου/Εκπαιδευτικός