Ας φτιάξουμε ψωμάκι με προζύμι!

Αφού το Σαββατοκύριακο είναι μπροστά μας και όλο και θα ασχοληθούμε λίγο παραπάνω στην κουζίνα, λέω να δούμε κάποιοι ή να θυμηθούμε μερικοί άλλοι, πώς φτιάχνουμε ΠΡΟΖΥΜΙ! 
Το ψωμί που γίνεται παραδοσιακά με προζύμι είναι νοστιμότερο και παραμένει φρέσκο για μία ολόκληρη εβδομάδα! Καλό θα ήταν, όταν φτιάχνουμε μόνοι ψωμί στο σπίτι μας, να μην ενισχύουμε το προζύμι με μαγιά, επειδή έτσι αχρηστεύονται οι περισσότερες ιδιότητες που προσφέρει το προζύμι. Αυτό κάνουν άλλωστε τα περισσότερα αρτοποιεία, κι ας διαφημίζουν το "παραδοσιακό" ψωμί τους, που αν το δοκίμαζε η γιαγιά μου θα γέλαγε...
Το προζύμι, λοιπόν, λειτουργεί όπως η μαγιά με τη διαφορά πως το ψωμί θα είναι πιο συμπαγές και με πιο γεμάτη γεύση. Είναι πολύ πιο υγιεινό και διαθέτει καλύτερα οργανοληπτικά χαρακτηριστικά για τον οργανισμό μας.
Δεν είναι δύσκολη η διαδικασία της παρασκευής του, νοικοτσερές μου! Μόνο που πρέπει να περάσουν κάποιες μέρες μέχρι να είναι έτοιμο για τη χρήση του.
Εγώ θα πω όσα η Μάνα και η γιαγιά Ανδρομάχη μου έμαθαν... Πάμε, λοιπόν!
Παίρνουμε δύο χούφτες σταρένιο αλεύρι (επιμένω πάντα να λέω για την καλή ποιότητα της πρώτης ύλης, γιατί αν δεν είναι εντάξει, ψωμί δεν φουσκώνει), προσθέτουμε λίγο αλάτι και χλιαρό νερό και ζυμώνουμε μέχρι να γίνει σαν μπάλα, ένα απαλό ζυμάρι. Το αφήνουμε σε ένα μπολ σκεπασμένο με πετσέτα.
Την επόμενη μέρα το ζυμώνουμε κι άλλο, προσθέτοντας 2 – 3 κουταλιές αλεύρι και ακόμα λίγο χλιαρό νερό. Επαναλαμβάνουμε το ίδιο για ακόμα 3-4 μέρες. Όταν το ζυμαράκι έχει φουσκώσει και έχει πολλές τρυπίτσες στο εσωτερικό του, χωρίς να το πειράξουμε άλλο, το αφήνουμε για άλλες 2-3 μέρες και το προζύμι μας είναι έτοιμο!
Πρέπει να το φυλάξουμε σε ένα κλειστό δοχείο στο ψυγείο, μέχρι τη στιγμή που θα θελήσουμε να φτιάξουμε ψωμί!

Και ένα αγαπημένο μουσικό κομμάτι, με λίγα λόγια αλλά πολύ ουσιαστικά -από Λευτέρη Παπαδόπουλο- και αλησμόνητη μελωδία από Μάνο Λοϊζο (στο YouTube με τίτλο: Μάνος Λοΐζος (1937-1982) - Κουτσή κιθάρα)

"Να 'χαμε λέει ένα σουγιά
κι ένα διπλό καρβέλι,
να 'χαμε και δυο στάλες μέλι,
να γλύκαινε η καρδιά.

Θα 'ταν ο κόσμος μαγικός,
παράδεισος η πλάση,
στου φεγγαριού το τάσι,
καφές βαρύ γλυκός.

Ένας γαλάζιος ουρανός,
παράθυρο και σκεπή,
να 'χαμε τρεις δραχμές στην τσέπη
και τ ρ ε ι ς ο δ ι π λ α ν ό ς.

Θα 'ταν ο κόσμος μαγικός,
παράδεισος η πλάση,
στου φεγγαριού το τάσι,
καφές βαρύ γλυκός."

Καλή επιτυχία ας έχετε!
Ναταλία Νάτσου-Παπακωνσταντίνου/Εκπαιδευτικός