Τσαπέλες; Τι είν΄αυτό; Τρώγεται;
Οι παππούδες και οι γιαγιάδες μας που δεν είχαν τις σημερινές δυνατότητες και ευκολίες στον τρόπο ζωής τους, τέτοιο καιρό, αποκαλόκαιρο που έλεγε και η Μάνα μου, αναζητούσαν στη φύση τα προς το ζην και πάλευαν σκληρά, χωρίς σπουδαία εργαλεία και μέσα σε δύσκολες συνθήκες, να μαζέψουν τους καρπούς της γης τους και της εξοχής για να τα βγάζουν πέρα.
Μάζευαν τα γεννήματά τους, τα περισσότερα τα αποξήραιναν, πολλά πάστωναν, άλλα έκαναν γλυκό ή ποτό, και με αυτά "γέμιζαν την κοιλιά τους" τις δύσκολες μέρες του χειμώνα.
Στις μέρες μας, δυστυχώς, λίγοι - οι περισσότεροι μεγαλύτερης ηλικίας, συνεχίζουν να ασχολούνται με αυτές τις παραδοσιακές ασχολίες. Οι νεότεροι - όσοι δεν είναι οι τύποι της ξαπλώστρας και του καφενέ φυσικά, δεν διαθέτουν ούτε το χρόνο, ούτε τις απαραίτητες γνώσεις. Αν ρωτήσεις ένα νέο σήμερα "- Τί είναι τσαπέλα;" μάλλον θα σε κοιτάξει αμήχανα. "- Τι είν΄αυτό; Τρώγεται;", θα ρωτήσει..
Με λύπη μου, ιδίως όταν ταξιδεύω, βλέπω μέσα σε κτήματα δέντρα φορτωμένα.. εσπεριδοειδή, συκιές, αχλαδιές, ελιές, κορομηλιές, δαμασκηνιές, με τους καρπούς να τους χαίρονται σφήκες και πουλιά, είτε πάνω στα κλαδιά, είτε κάτω στο χώμα, όπου τελικά σαπίζουν! Και δε θα πω για βατομουριές και κρανιές που ταΐζουν τα πουλιά.. πού να παιδευόμαστε κιόλας στα κακοτράχαλα και να σχιζόμαστε στα αγκάθια! Αγνοούμε, πολλοί από εμάς, και το πόσο μα πόσο υγιεινά είναι!
Όποιος όμως, έστω και περιορισμένα, ιδρώσει λίγο πάνω από την κατσαρόλα, πόση εκλεκτή γεύση θα απολαύσει το χειμώνα μπροστά στο τζάκι ή την ξυλόσομπα, πόση χαρά - μέσα στην αυθεντικότητα και τη γνησιότητα - θα προσφέρει σε φίλους και σε νεότερους της οικογένειας, αλλά και ΤΙ' ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ, φίλοι μας! Έτσι έχουμε μια ελπίδα κάποια όμορφα πράγματα να διαφυλαχθούν... να συνεχιστούν και για τους επόμενους! Λίγη διάθεση, λίγος κόπος και μετά μεγάλη χαρά και μεγάλη αξία!
Τώρα που είναι η εποχή που τα τόσο γευστικά και ωφέλιμα (για το πεπτικό ιδίως) σύκα αφθονούν, ας παραθέσω τον απλό τρόπο των παππούδων μας να τα κάνουμε τσαπέλες, δηλαδή να τα αποξηράνουμε στον ήλιο!
Τα τοποθετούμε πάνω σε κάποιο απορροφητικό ύφασμα ή και χαρτί κουζίνας και τα καλύπτουμε με τούλι πάντα, στο προφυλαγμένο από αέρα και βροχή σημείο της αυλής που λιάζεται καλύτερα. Κάθε τόσο τα αλλάζουμε μεριά για να ξεραθούν ομοιόμορφα. Όταν ζαρώσουν καλά καλά (μετά από αρκετές μέρες και ανάλογα με την ηλιοφάνεια των ημερών) τα τοποθετούμε σε μεγάλη κατσαρόλα με ζεματιστό νερό και τα βγάζουμε ΑΜΕΣΩΣ με τρυπητή κουτάλα. Αφήνουμε σε σουρωτό να στραγγίσουν και την επόμενη ή τα πατικώνουμε και τα βάζουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 200ο για 15' ή τα περνάμε σε στεφάνι, τα δένουμε και έτοιμες οι τσαπέλες μας! (Μπορούμε μετά το φούρνο να τα γεμίσουμε και με καρύδι).
Αποθηκεύουμε σε χάρτινα κουτιά (κατά προτίμηση) ή σε τάπερ και ανάμεσα προφυλάσσουμε με χαρτί κουζίνας, βάζοντας προαιρετικά ακόμα και δαφνόφυλλα ή μπαχαρικά γαρύφαλλα - ανάλογα με τις προτιμήσεις σας!
Θυμίζω και παλιότερη ανάρτησή μου για τα υπέροχα σύκα, όπου περιλαμβάνεται και άλλη συνταγή για ψητά σύκα, πέρα από παροιμίες και άλλες σχετικές πληροφορίες..
https://www.evias-filoi.gr/home-1/eviasfiloi-4/taxiarchis-giorti-sikou-paroimies-psita-sika
Αν το προσπαθήσετε ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ, ΕΥΒΟΙΑΣ ΦΙΛΟΙ ΜΑΣ!
Ναταλία Νάτσου-Παπακωνσταντίνου/Εκπαιδευτικός
Τα βύσινα πριν και μετά αφυδατωμένα μετά την έκθεσή τους στον ήλιο για παρασκευή ποτού
